நான் பொதுவாக த்ரில்லர் படங்களை விரும்புவதில்லை. காரணம் பயந்து கொண்டே, ஒரு திடுக்கிடலுடன் படம் பார்க்க என் சுபாவம் ஒத்துழைக்காது. ”நூறாவது நாள்” படம் பார்க்கும்போது பய்ந்துகொண்டு பககத்தில் இருந்த சித்தப்பா பையன் மடியில் கண்களை இறுக மூடிக்கொண்டு தலையைப் பதித்துக் கொண்டது நினைவுக்கு வருகிறது.
இத்த்னையும் மீறி நேற்று
Bay Area IMC6 ல்
அச்சமுண்டு அச்சமுண்டு பார்த்தேன்.
பரிச்சயப்பட்ட மனிதர் எடுக்கும் முதல் முழுநீளப்படம் எப்படி வந்திருக்கிரது என்ற ஆர்வம் முக்கிய காரணம். நண்பர் அருண் வைத்தியநாதன் தமிழ் வலைப்பூவின் ஆரம்ப காலத்தில் மிக பாபுலரான தமிழ் வலைப்பதிவர்.
http://arunviews.blogspot.com/ என்ற வலைப்பதிவு நடத்தி வந்தார்.
ப்டத்தைப் பார்த்தபின், தமிழ் சினிமாவுக்கு கொஞ்சம் வன்முறை குறைந்த, வக்ரம்/பயங்கரம் குறைந்த, யதார்த்தம் மிகுந்த இன்னொரு கெளதம் மேனன் கிடைத்துவிட்டார் என்று சொல்லும் வகையில் படம் இருந்தது. எல்லா வயதினரும் பார்க்கத் தகுந்த முறையில், புதுமையான பின்புலத்தில், யாரும் தொடாத ஒரு சப்ஜெக்டை கொடுத்திருக்கிறார். அமெரிக்காவில் வாழ்வதால் கதையோடு இந்த அளவு ஒன்ற முடிந்ததா என்று தெரியவில்லை. சென்னை/தமிழ்நாட்டில் வாழும் நண்பர்கள் கருத்துக்ளை தெருந்து கொள்ள ஆவல். முதல் பார்வைக்கு மனதில் தங்கியவை.
* பரசன்னா சூப்பர். செம ஸ்மார்ட். குரல் மாடுலேஷனும், அடங்கிய - சற்றே தலையை பின்னிழுத்துக் கொண்டு சிரிக்கிற - சிரிப்பும் அவ்வப்போது கமலஹாஸனை நினைவு படுத்துகிறது. அமெரிக்காவில் வசிக்கிற தமிழ்நாட்டுப் பையனை அழகாக பிரதிபலித்து இருக்கிறார். இதற்கு முதலில் ஸ்ரீகாந்த் தேர்வாகி இருந்ததாக நினைவு. நல்ல வேளை.. :-)
* ஸ்நேகா நன்றாக நடித்திருக்கிறார். அடிக்கடி மயங்கி விழுகிற பயந்தாங்கொள்ளி குடும்பத்தரசிகளை ம்யூசியத்திலும், இம்மாதிரி படங்களிலும்தான் பார்க்க முடிகிறது. பளபளப்பு கொஞ்சம் மிஸ்ஸிங். ஆனாலும் ஆறு வயதுக் குழந்தைக்கு அம்மாவாக நடிக்க ஒப்புக் கொண்டதற்கு கங்கிராட்ஸ். காரணம் பிரசன்னாவோ என்று நினைக்க வைக்கிறது அவர்களது கொஞ்சல் மற்றும் நெருக்கம். :-)
*
ஜான் ஷே - படத்தின் வில்லன். ஏயப்பா. கிட்டத்தட்ட படத்தின் நாயகனே இவர்தான் என்று சொல்லுமளவுக்கு இங்க்லீஷ் சத்யராஜ். இவர் வரும் காட்சிகள் குருரம் கலந்த இவர் நடிப்பால் மிளிர்கின்றன.
* கார்த்திக்ராஜா இசை ஓக்கெ என்று சொல்லுமளவுதான் இருக்கிறது. பல காட்சிகளில் பின்னனி இசை மிஸ்ஸிங். படத்தின் தீம் சாங் ( செளம்யா) தவிர மற்றவை படு சுமார். பிரசன்னா , ஸ்நேஹா குளு குளு டூயட் ஒன்றும், ஹிட்டான ஒரு பாட்டும் படத்துக்கு கொஞ்சம் வலு சேர்த்திருக்கும்.
* ஆரம்பக் காட்சிகளில் வரும் நகைச்சுவை பிற்பாடு அறவே இல்லை. படத்தின் இறுக்கம் குறைக்க வேண்டாம் என்று இயக்குநர் நினைத்து இருக்கலாம். அலுவலக நண்பன் மற்றும் அலுவலக் இந்தியக் குதிரைப் பெண் சம்பந்தமாக ஒரு லைட் / ஜொள் காமெடி ட்ராக் வைத்திருக்கலாம்
* மிக subtle ஆன ஒரு விஷயத்தையும் படத்தில் தொட்டு இருக்கிறார். அமெரிக்கா வரும் நம்மவர்களுக்கு நம்மவர்களை விட வெள்ளைக்காரர்களை ரொம்ப பிடிக்கும். வெள்லைத்தோலுக்கு அபிமானம் உள்ள ஏகப்பட்ட நண்பர்களை எனக்குத் தெரியும். அவர்களது பின்புலம் , கலாச்சாரம், மனநிலை தெரியாமல் அவர்களை 100% நம்பும் நம் வியாதியை படம் கோடிட்டுக் காட்டுகிறது.
*
படம் கையைக் கடிக்காது . அமெரிக்கத் தமிழர்கள் மற்றும் தமிழ்நாட்டு ஏ செண்டர்களில் கண்டிப்பாக ஓடும் . படத்தின் பட்ஜெட்டுக்கு சேதமில்லை.
* அருண் த்ரில்லர் படங்கள் மட்டுமே என்று முடிவு கட்டிவிட்டாரா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் அவர் மற்ற கதைக்களன்களிலும், தமிழ்நாட்டு பின்புலத்திலும் படம் எடுத்தால் தமிழ்நாடு ரசிகர்களின் மனதுக்கு(ம்) நெருக்கமானவராக ஆகலாம். திரைப்பட விழாக்களில் திரையிடப்படுவதோடு , ஓவ்வோரு தமிழனின் மனத்திரையிலும் இவர் படம் ஓடினால் கனவு நிஜமாகும். வானம் வசப்படும்
அச்சமுண்டு அச்சமுண்டு - உச்சமுண்டு உச்சமுண்டு
